پیشینه
موزه پست و مخابرات در بهمن ماه ١٣٦٩ شمسی به نام موزه پست شروع به کار کرد . این موزه در یکی از قدیمی‌ترین و شکیل ترین عمارت های دولتی تأسیس شده که از دو طبقه در قسمت های غربی و شرقی و ٣ طبقه در قسمت مرکزی بنا متشکل از سالن ها و غرفه های متعدد تشکیل شده و مکانی مناسب جهت بازدید مشتاقان دیدار آثار تاریخی و کهن است .
در ٢٠ اسفند ماه ١٣٧٤ شمسی ، به استناد موافقت سازمان امور اداری و استخدامی کشور ، موزه پست به موزه وزارت پست و تلگراف و تلفن و در ١٢ مرداد ماه ١٣٧٨ شمسی ، به موزه پست و مخابرات تغییر نام داد .
این بنا در سال ١٣٠٧ شمسی ، در زمان وزرای قدیم پست ، صوراسرافیل و نظام الدین حکمت ، با صرف هزینه پانصد و سی و شش هزار تومان و با مساحت حدود ١٥٠٠٠ متر مربع در خیابان سپه « امام خمینی » تأسیس گردید .
قسمتی از این ساختمان « یک سو » در کنار سردر باغ ملی ، که قبلاً اداره گمرکات پست بوده ، به موزه اختصاص داده شده است . عمارت فوق در تیرماه سال ١٣٠٧ شمسی کلنگ زنی شده و در سال ١٣١٣ شمسی رسماً افتتاح گردیده است . طراح بنا نیکلای مارکف اهل گرجستان و مهندس اگال از ارامنه ایران و معمار سازنده مهندس مظلومیان از معماران بلدیه « شهرداری » تهران می باشد .
بنا در زمینی به ابعاد « ٥٠ ☓ ١٦٧ » متر یعنی ٨٣٥٠ مترمربع زمین ساخته شده است و حدود ١٨ هزار مترمربع بنا دارد . ابعاد موزه فعلی که یک سوم کل بناست « ٤٢ ☓ ٥٣ » و حدود ٦٠٠٠ مترمربع وسعت دارد . سبک معماری بنا سبک ملی رضاخانی است که سبکی التقاطی می باشد .
استفاده از سبک هخامنشی « ستون نما ها با سرستون دو کله گاوی » و سبک اسلامی صفوی « طاق نماها با قوس های شاه عباسی » به شیوه نو با در نظر گرفتن اسلوب کاروانسرا های چهارایوانی و نیاز روز از مشخصه های التقاطی بودن سبک بنا می باشد . بنا آجری است اما از سنگ در ستون و سرستون نما ها ، پایه و پلکان و از اره بنا و کمربند های تزئینی دور بنا استفاده شده است .